oi kups ... when in doubt, or when you feel a lot less urself, isipin mo na lang ang
macaroni ...
bad day ...
))<<>>(( ...
isipin mo lang na nasa iisang lugar lang tayo, hindi man natatanaw ang isa't isa, para na rin tayong magkasama. pinagdudugtong ng mga elemento ng mitolohiya ...
kasi ako, madalas, nalalabanan ko yung sariling sumubok ng bago, o anupamang anyo ng takot. kasi alam ko hindi mo ako huhusgahan, o at least hindi mo ipaparamdam o sasabihin sakin.
salamat sa mito ...
salamat sa motivation na higitan ang sarili ...
salamat sa pagbabahagi ng mga ideolohiya mo ...
salamat sa inspirasyong bumalik sa pagsusulat ... (pasensya at hindi ko masuklian ang inspirasyon dulot mo ...)
salamat sa mga kwento ...
salamat sa pangarap bumalik sa borang kasama ka ...
wala akong balak wakasan ang mito ... pagka't ang dulo ay hindi sapat na pantayan ang paglalakbay (kahit may moral lesson ...)
ang mito ay mananatiling mito hangga't ginugusto nating dalawa ...
eto lang ang kaya kong gawin, ang magpasalamat ...
while movin' up slowly ...
(ANG DRAMA MO WANDA! PURO KA "..." )
Thursday, May 25, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment